VIP! Emmen in gesprek met vrijwilligster Henriette.
Vandaag nemen we telefonisch afscheid van elkaar en blikken we nog één keer samen terug naar de periode van onze gesprekken.
Ongeveer twee jaar geleden nam Henriette contact op met het VIP!. Henriette werkte destijds met veel plezier en passie in een fabriek. Vanwege een hersenbloeding raakte Henriette in de ziektewet en kwam zodoende bij de bedrijfsarts. De bedrijfsarts stelde voor om eens contact te zoeken met VIP! Emmen. Hoe dit was voor Henriette? Nu, twee jaar later, heeft Henriette geleerd om woorden te geven aan haar emoties. Vandaag staan we stil bij haar proces en blikken we terug naar het moment dat ze contact zocht met VIP! Emmen. Henriette vertelt dat ze niet zo goed begreep waarom de bedrijfsarts haar het voorstel deed om contact te leggen met een organisatie die vrijwilligerswerk aanbiedt. Echter, haar nieuwsgierigheid overwon de negatieve gedachten en nam toch contact op. “Hoe heb je het eerste contact ervaren?”. Henriette weet dit nog als de dag van gisteren. Ze stond sceptisch tegenover het feit dat de bedrijfsarts haar aan het vrijwilligerswerk wou hebben, “ik was immers ziek”, antwoord Henriette. “Waarom zou ik dan in gesprek gaan om vrijwilligerswerk te gaan doen?!” Dat is inderdaad de afweging die ik regelmatig hoor bij mensen die om wat voor reden dan ook in de ziektewet zijn gekomen.
Uitval bij je werkgever betekent per definitie niet dat je geen andere werkzaamheden onbetaald kan gaan doen. Wist je dat vrijwilligerswerk kan helpen bij het re integratieproces? Henriette legt uit dat ze tijdens het eerste telefoongesprek het gevoel kreeg dat er iemand aan de andere kant van de lijn naar haar luisterde. Van nature heeft Henriette de neiging om gelijk een weerwoord te hebben en in de verdediging te schieten.
Tijdens een vervolg telefonisch contact ervaarde ze dat dit een functie had. Henriette was niet in staat om te accepteren dat ze zo van de ene op de andere dag ziek is geworden en haar leuke bruisende leven op de kop stond. Hierdoor gaf Henriette een ander niet de kans om met haar mee te denken. In het eerste telefonische contact stonden we vooral stil bij de emoties die deze situatie opriep. Af en toe liet ik expres een stilte vallen zodat Henriette zelf kon en mocht bepalen of ze in het verweer ging schieten. Vrijwilligerswerk is niet de oplossing maar kan juist een hulpmiddel zijn om te zorgen dat je niet langdurig thuis komt te zitten en daardoor vast komt te zitten in de vicieuze cirkel. Nadat Henriette het gevoel kreeg dat ze erkenning kreeg voor haar emoties en een stuk uitleg van de werking van het brein met een combinatie van uitleg van de kracht van vrijwilligerswerk, begreep Henriette beter waarom de bedrijfsarts haar had verwezen naar het vrijwilligerswerk.
De weken erna hielden wij contact met elkaar. Een luisterend oor, een spiegel voorhouden, stil staan bij het “rouw” proces van niet meer aan het werk kunnen en het accepteren van vrijwilligerswerk werd per regelmaat besproken. Henriette geeft aan: “ik keek zelfs erg uit naar onze gesprekken!” Op mijn vraag wat maakte dat ze hier zo naar uitkeek antwoord ze lachend: “Het leek wel of je precies in mijn hoofd kon kijken”. Een hele geruststelling maar dat kan ik niet. “Jij stelde de juiste vragen en drong jouw mening totaal niet aan mij op, maar gaf wel uitleg aan mij, dat bedoel ik dus te zeggen, het leek dat je in mijn hoofd kon kijken. Een blik, of een woord daar had jij al genoeg aan en jij wist de juiste vraag te stellen zodat ik weer verder kon.”
Uiteindelijk heeft Henriette het proces doorgemaakt naar een voorledige afkeuring. Qua werk was ze voorledig afgekeurd maar Henriette benadrukt dat ze juist door de gesprekken met VIP! Emmen voor het eerst in haar leven zichzelf niet meer ging afkeuren. Tussen de gesprekken kreeg Henriette ook af en toe een opdracht mee om aardiger naar zichzelf te zijn. Wanneer ze contact legde bij een vrijwilligers organisatie was dit een ontzettende grote stap voor haar. We lanceerden de beloonmomenten. Een gesprek bij een organisatie werd “gevierd” met een stukje chocola. Niks mis mee om stil te staan bij je eigen successen!
Tijdens de corona is Henriette voorledig afgekeurd. Nu ruim twee jaar later, na ons eerste telefoongesprek, kan Henriette dit accepteren. Henriette heeft zelfs vrijwilligerswerk gevonden bij de luisterlijn, wat ze met veel enthousiasme doet. Henriette legt uit wat de lijsterlijn precies doet: In het holst van de nacht, in de vroege ochtend of op een feestdag. De Luisterlijn is dag en nacht, het hele jaar door, bereikbaar voor mensen die behoefte hebben aan een vertrouwelijk gesprek, mensen die even dat steuntje in de rug nodig hebben of die mensen die zich erg eenzaam voelen en graag hun verhaal kwijt willen. Dit kan per mail, alle dagen van de week per chat en 24/7 per telefoon. Henriette is één van de ruim 1500 vrijwilligers die daarvoor training en begeleiding krijgt door deskundige beroepskrachten vanuit de luisterlijn.
De gesprekken die Henriette met VIP! Emmen heeft gehad heeft haar verder geholpen, “ik zocht een luisterend oor en een geschikte vrijwilligersplek en vond dat bij VIP! Emmen. Dit contact heeft er voor gezorgd dat ik nu een luisterend oor kan zijn voor een ander, bij een waardevolle vrijwilligersplek”. Henriette zegt lachend: “soms hoor ik mezelf praten en dan denk ik terug aan onze gesprekken, jouw manier van praten en luisteren probeer ik nu ook te doen voor een ander, maar soms moet ik in mezelf lachen, dan lijkt het net of jij naast mij zit en de juiste woorden in mijn oor fluistert zodat ik de ander weer kan helpen.” Henriette wil nog toevoegen: “Dank je wel VIP! Emmen voor het luisterend oor, jouw juiste woorden, geduld en tijd!” Waarom Henriette haar verhaal wil delen? Henriette hoopt dat haar verhaal voor iemand anders een stap kan zetten naar het in contact komen met VIP! Emmen zodat die persoon ook bemiddeld kan worden naar vrijwilligerswerk. Vrijwilligerswerk geeft energie, structuur en vooral een doel in het leven, dat is wat Henriette een ander ook gunt.
Beste Henriette, heel graag gedaan! Fijn om te horen dat onze gesprekken heeft bijgedragen dat jij nu een vrijwilligersplek hebt gevonden waar jij je thuis voelt. Maar nog belangrijker, fijn om te horen dat het goed met je gaat!!