VIP! Emmen in gesprek met Monique, vrijwilligster bij de Bleerinck
Monique werkte als interieurverzorgster vooral bij oudere mensen thuis. Door haar ziekte,
fibromyalgie, werd dit werk haar echter te zwaar. Monique werd afgekeurd en belandde in de ziektewet. Maar Monique wilde niet alleen maar thuiszitten, ze wilde wat doen voor de maatschappij, wat betekenen voor de medemens. Door haar contactpersoon bij het UWV werd zij gewezen op de site van VIP! Emmen waar allerlei vrijwilligersvacatures opstaan.
Toen Monique de vacature voor gastheer/gastvrouw bij de Bleerinck zag staan, hoefde zij niet lang na te denken. Monique houdt van mensen om haar heen en kan goed met ouderen omgaan. Zij reageerde op de vacature en al snel werd zij gebeld door de vrijwilligerscoördinator van De Bleerinck. Er volgde een gesprek en Monique werkt nu als vrijwilligster drie ochtenden in de week bij de Bleerinck. Zij begeleidt de bewoners in de huiskamer. Zij helpt bij het ontbijt, maakt een praatje, drinkt gezellig een kopje koffie met de bewoners, gaat met ze wandelen of doet een spelletje met ze. ”Het is heel gevarieerd, maar net waar de bewoner behoefte aan heeft”. Dat er een vrijwilliger is op de huiskamer geeft de bewoners vooral rust. Zij vinden het heel fijn dat er iemand is waar ze hun verhaal aan kwijt kunnen, die ze wat kunnen vragen, die hun kan helpen en bijstaan als dat nodig is. “Het geeft de bewoners een goed gevoel”. Monique gaat met plezier naar de Bleerinck. ”Ik heb altijd een leuke dag en het geeft mij heel veel voldoening. Als ik een hand vasthoud van een bewoner, luister naar de verhalen van vroeger of als we meezingen met de liedjes uit vroegere tijden, dan zie ik de bewoners opfleuren en dat is mooi om te zien. Daar krijg ik veel energie van”. Met koningsdag werden er koningsspelen gehouden, er werden spelletjes gedaan van vroeger en de bewoners werden verwend met lekkere snacks. “Het is echt genieten als je dan al die blijde gezichten ziet”, zegt Monique enthousiast. “Daar doe je het voor”.
“Als er geen vrijwilligers zouden zijn, zouden de bewoners heel onrustig worden. De verpleegkundigen kunnen niet continue op de huiskamers aanwezig zijn. De bewoners hebben dan niemand om mee te praten of iets aan te vragen, zij krijgen dan veel minder aandacht en zullen eerder wegkwijnen”. De Bleerinck en haar bewoners kunnen niet zonder vrijwilligers.
Monique is blij dat zij dit vrijwilligerswerk is gaan doen. Het geeft haar veel voldoening, ze krijgt heel veel waardering en heeft meer sociale contacten. Het maakt haar een gelukkiger mens.
Tegen anderen die overwegen vrijwilligerswerk te gaan doen of mensen die bij huis zijn, wil Monique zeggen: “Iedereen kan vrijwilligerswerk doen, kijk welk vrijwilligerswerk bij je past, want er zijn heel veel mogelijkheden. Vrijwilligerswerk geeft echt een toegevoegde waarde aan je leven. Waarom die kans niet grijpen?”.